De laatste jaren worden we in de zorg steeds meer geconfronteerd met de zorg voor extreem zware cliënten. Daarvoor is de term ‘morbide obesitas’ geïntroduceerd. Iemand met morbide obesitas heeft een Body Mass Index (BMI) van meer dan 40. Hij of zij is dan ‘bariatrisch’. Bij een lengte van 170 cm zou deze persoon ongeveer 116 kilo wegen. Morbide obesitas is vaak niet alleen sociaal, fysiek en psychisch belastend voor de persoon in kwestie. Wanneer hij of zij zorg nodig heeft kan dat ook extra zwaar zijn voor de zorgverleners. Denk aan het optillen van een arm om wondverzorging te kunnen doen, het omrollen bij het wassen in bed of het tillen van een gevallen cliënt zonder tillift, omdat de beschikbare tillift het gewicht van de cliënt niet aan zou kunnen. Toch is het gewicht van de cliënt niet de doorslaggevende factor voor de belasting van de zorgverlener. Het gaat er om wat de cliënt nog kan. Een mobiele cliënt met een BMI van 40 levert immers weinig fysieke belasting op voor de zorg, terwijl een immobiele cliënt met een BMI van 25 (ongeveer 72 kilo bij een lengte van 170 cm) tot fysieke overbelasting kan leiden. Daarom zijn ook de bariatrische cliënten verdeeld in vijf Mobiliteitsklassen. Op deze manier is het beter mogelijk de specifieke bariatrische problematiek inzichtelijk te maken, de fysieke belasting voor de zorgverleners vast te stellen en gericht te denken in oplossingen. 148 7.1 zorg voor bariatrische cliënten Pagina 147
Pagina 149Interactieve e-magazine, deze uitgave of lesboek is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal zetten van internet archief.
Ergocoach Lees publicatie 114Home