Deze ontwikkelingen hebben er mede toe geleid dat er de laatste jaren een imposante hoeveelheid kennis is opgebouwd rondom de ergonomie in de zorg. Dat bouwwerk heeft twee pijlers: de Mobiliteitsklassen en de Praktijkrichtlijnen. De eerste pijler is de verdeling van cliënten in zogenaamde Mobiliteitsklassen op basis van hun mobiliteit. Bij het kiezen van het juiste hulpmiddel of de juiste transfertechniek is de mobiliteit van de cliënt zeer bepalend. Want naarmate de cliënt minder kan, is er meer begeleiding nodig en neemt de kans op fysieke overbelasting van de zorgverlener toe. De achterliggende oorzaak van de verminderde mobiliteit (MS, Reuma, Alzheimer, etc.) is hier minder van belang. Het gaat uiteindelijk om het resultaat van de aandoening: verminderde mobiliteit. De indeling van cliënten in de Mobiliteitsklassen is enerzijds gekoppeld aan gangbare indelingen voor de mobiliteit van cliënten, anderzijds aan de gezondheidkundige gevolgen daarvan voor de fysieke belasting van zorgverleners. Voor de basisindeling van de mobiliteitsklassen kijk je in het schema waarin de vijf elkaar uitsluitende categorieën zijn weergegeven. 50 3.2 mobiliteitsklassen Pagina 49
Pagina 51Interactieve digi archief, deze clubmagazine of lesboek is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het naar een digitale publicatie omzetten van web relatiemagazines.
Ergocoach Lees publicatie 114Home