JEUGDZORG: GÉÉN KINDERSPEL Het was en is nog wel zo’n mooie zonnige dag, maar nu staat Miranda het huilen nader dan het lachen. Ineens stond er een wildvreemde, boomlange man in de groep, die de 12-jarige William als vanzelfsprekend mee naar huis wilde nemen. William is ter observatie bij haar in de groep vanwege zijn gedragsmoeilijkheden. Zij stelt zich voor aan de man, hij zegt een neef te zijn. Verder wil hij geen tijd verkwisten, zo meldt hij en maakt aanstalten om weg te lopen - met William. De afspraak is dat kinderen alléén door de contactpersoon kunnen worden opgehaald, of alleen door een ander op uitdrukkelijk verzoek van die contactpersoon. Miranda gaat dus pal voor de man staan, informeert hem over deze afspraak en zegt dat hij William nu hier moet laten. Hij duwt haar echter bruusk opzij waardoor ze languit op de grond valt. Een bult op haar hoofd en een gekneusde pols blijken later daarvan de fysieke gevolgen te zijn. Hij gaat verder met de woorden ‘Ik zei toch dat ik geen tijd had, trut!’ En gaat - met William - weg. Miranda merkt dat ze geen verweer tegen deze man heeft en probeert 146 Pagina 147

Pagina 149

Heeft u een cursus, digibrochure of online gidsen? Gebruik Online Touch: drukwerk digitaal bladerbaar publiceren.

Veiligheidscoach Lees publicatie 115Home