ABSTRACTS POSTERS WETENSCHAPSDAG SFG 2012 materiaal in combinatie met peristaltiek kunnen zijn. Om deze drukken op te vangen zouden er steunhechtingen rondom de naad geplaatst kunnen worden. Naar aanleiding van goede resultaten uit de kliniek is in een experimenteel model de effecten van de steunhechtingen uitgezocht. VRAAGSTELLING: Zorgen de steunhechtingen voor een verhoogde “lekdruk” (anastomotic burst pressure, ABP)? Methoden: Uit 25 Yorkshire varkens werd binnen 30 minuten na farmacologische anesthesie het rectosigmoid verwijderd. Bij 12 varkens werd een circulair gestapelde end-to-end anastomose gecreeerd (SG). Onder water werd middels een probe en een continu flow systeem lucht ingeblazen. De maximale druk bij het ontstaan van luchtbellen ter plaatse van de anastomose werd als ABP genoteerd. Hierna werden bij hetzelfde specimen steunhechtingen geplaatst en hetzelfde protocol werd herhaald. Ter controle is bij 10 specimen een handgelegde enkelrijige anastomose gemaakt (HG). Deze werden volgens hetzelfde protocol getest en ook overhecht. RESULTATEN: Na overhechten nam in beide groepen de ABP significant toe (p<0.001 in beide groepen). CONCLUSIE: Het plaatsen van steunhechtingen rondom de anastomose zorgt voor een significante toename in ABP en zou dus kunnen bijdragen aan een reductie van de naadlekkage incidentie. Een in vivo experiment zou meer inzicht kunnen bieden in de biomechanische en biologische effecten van de hechtingen op de anastomose. Een zeldzaam paraneoplastisch syndroom. Myelopathie bij coloncarcinoom met anti-amphiphysine antistoffen. D.E. de Waard, L.S. van Velzen, G.J. de Jong, Y.A.M. Grimbergen Neurologie, Sint Franciscus Gasthuis INTRODUCTIE: Paraneoplastische neurologische syndromen hebben een gevarieerde presentatie en worden geassocieerd met verschillende goed beschreven ziektebeelden en daarbij beschreven antistoffen. CASUS: Wij presenteren een casus van een 70-jarige vrouw met een subacute paraparese van de benen. Deze werd veroorzaakt door een myelopathie secundair aan een coloncarcinoom met in het serum aanwezige anti-amphiphysine antistoffen. Patiënte verbeterde significant na het verwijderen van de tumor en toediening van corticosteroïden. BESCHOUWING: Bekende paraneoplastische syndromen geassocieerd met anti-amphiphysine antistoffen zijn stiff-person syndroom, encephalomyelitis en sensore neuropathie. Anti-amphiphysine antistoffen worden vaak aangetoond in relatie tot niet kleincellig longcarcinoom en mammacarcinoom. CONCLUSIE: Anti amphiphysine antistoffen zijn eerder in de literatuur niet in relatie gebracht met coloncarcinoom. Case-report: A baclofen-overdosed patient with normal renal function; treatment by hemodialysis. S.L.M. Bontemps (SEH-geneeskunde), M. Burger (interne geneeskunde), C. Geerlings (apotheker), P. de Feiter (intensive care) 112 INTRODUCTION: Baclofen is a β-(ρ-chlorophenyl) derivative of the neurotransmitter γ-aminobutyric acid [1]. Our patient used baclofen in order to cope with her craving for alcohol. Specifically, baclofen has shown to reduce alcohol withdrawal symptoms, as well as WETENSCHAPPELIJK jaarverslag 2012 Pagina 111

Pagina 113

Heeft u een clubblad, nxtbook of online jaarverslagen? Gebruik Online Touch: gebruiksaanwijzing van papier naar online converteren.

SFG Jaarverslag 2012 Lees publicatie 130Home


You need flash player to view this online publication