JAARGANG 2013 – NUMMER 2 C L U B V E R H A L E N Stallandse ontmoetingen in den vreemde Het werd de zuidkust van Engeland dit jaar. Tot en met de Scilly Isles. De maanden juli en augustus brachten prachtig zomerweer. Heen vaak wind mee en terug meestal ook. Verwaaid liggen was er niet bij. Wel een aantal stille ligdagen achter ons anker onder de krijtrotsen in Warbarrow Bay wegens een totaal gebrek aan wind. Niets te klagen, want de temperatuur is dan zo hoog, dat zelfs ik ga zwemmen. En wie je allemaal tegenkomt onderweg….. Stalland was op zeereis. SAN in Eastbourne en Brighton Als we in Duinkerken besluiten naar Dover te gaan, moeten we vroeg op om de stroom mee te hebben. Dat is dan weer een nadeel ten opzichte van Skandinavië, maar goed voor onze luie lijven. Om half vijf ‘s ochtends gaat de wekker en om half zes varen we. Er staat weinig of geen wind. Dat betekent motorzeilen. Veel stroom mee, die ons naar Dover sleurt. En daar liggen we om tien uur al zo goed als voor de deur. Dan gaat het waaien en lekker ook. Er kan worden gezeild en dus gaan we mooi door naar Eastbourne, waar we om kwart voor zeven ’s avonds bij laagst water (de boeitjes liggen op het zand) arriveren, en een box krijgen. De dag erna mogen we uitslapen van onszelf en ‘doen’ we Eastbourne en gaan wandelen. Als we even op het sluisje kijken, zien we een Stallands vlaggetje wapperen: de SAN komt binnenvaren met John en Trea en Bram Liebregts. Een dag later ontmoeten we elkaar weer in Brighton, waar John bij ons in de kuip vertelt dat hij wil proberen tot Lulworth Cove te komen. LADY OF THE DAWN in Dartmouth In Dartmouth wonen al dertig jaar vrienden van ons. Toen ze daar dertig jaar geleden heen gingen, heb ik gezegd: ooit varen we met de boot naar Dartmouth en komen jullie dan onverwacht bezoeken. Het kwam er nooit van. We bezochten ze wel eens in het verleden, maar gewoon met de auto. Nu liggen we in Dartmouth en ja, ze zijn thuis. De dag na onze aankomst gaan we dus bij hen op bezoek en worden verwend met een Engelse tea en een zeer aangeklede borrel, die in een heel diner uitmondt. Als we teruglopen zien we tussen twee moorings een grote Rassy liggen met een lange naam. Even goed kijken. Ja, dat kan niet missen: Lady of the Dawn. We sms-en Caroline, dat we hen hebben gespot. “Je kunt ook nergens anoniem liggen”, komt het antwoord terug. Tja, dat is nou pech: “Moet je de naam van de boot er maar niet zo groot op zetten”… Ze liggen er al een paar dagen wegens gebrek aan wind en gaan de volgende dag weer op weg, in de hoop dat het dan waait. Wij blijven nog even. We zijn er net en gaan nog even de toerist uithangen: in het stoomtreintje naar Paignton, met de open top bus naar Totnes en dan met 37 Pagina 42

Pagina 44

Interactieve digitale krant, deze drukwerk of pdf is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaliseren van elesmateriaal.

Clubkrant W.S.V. Sint-Annaland Lees publicatie 151Home