13 FYSIEKE BELASTING niet, maar duw of trek’ en de andere richtlijn zegt doodleuk ‘tillen en juist niet duwen of trekken, want dan gaat de huid van de cliënt kapot’. Als zorgverlener werd je in feite aan je lot overgelaten om de keuze te maken: je eigen gezondheid en een decubituswond, of andersom: rugklachten en een gezonde huid voor je cliënt. Hoe kun je daar nou tussen kiezen? Nu wordt er gewerkt aan het voorkomen van decubitus én het voorkomen van rugklachten. Want het kan best allebei, al zijn daar verdere innovaties voor nodig, net als een open blik voor vernieuwing. de kwaliteit van zorg voor de cliënt in het geding is. Want wat doe je als je cliënt dreigt te vallen? Denk je dan om hem of om jezelf? Probeer je hem tegen te houden, waardoor je grote kans hebt om door je rug te gaan, of laat je hem toch, zo gecontroleerd mogelijk, vallen? En wat doe je om vallen te voorkomen? Beperk je de cliënt in het lopen door hem vooral op zijn stoel te houden of blijf je hem tot lopen stimuleren vanuit het idee dat lopen goed voor hem is en eventuele onrust kan terugdringen? In de valrichtlijnen kan nu een betere afweging gemaakt worden (ook voor jouw gezondheid!) zonder het belang van de cliënt uit het oog te verliezen. Dat geldt ook voor innovaties in de zorg. Ergonomie zal nu sneller een plek krijgen. Nieuwe hulpmiddelen zullen vanzelfsprekender aan alle ergonomische richtlijnen moeten voldoen en niet pas op een ‘Oh ja’ momentje aan het eind van het ontwikkeltraject. Richtlijnen op elkaar afstemmen In het afgelopen jaar zijn al stappen gezet om de Praktijkrichtlijnen fysieke belasting en de richtlijnen decubituszorg beter op elkaar af te stemmen. Dat valt niet mee, want plat gezegd zegt de ene richtlijn ‘til Mooi voorbeeld In de ouderenzorg kent menigeen het probleem dat er urine op moet worden opvangen om die te kunnen testen op bijvoorbeeld een blaasontsteking. Bij iemand die incontinent is, geeft dit vaak een hoop belastend gerommel, zodat men het uitstelt. Nu zijn er speciale strips in de handel die je gewoon in het incontinentiemateriaal kunt plakken en eenvoudig af kunt lezen als er geplast is. Zo past het beter in de Praktijkrichtlijnen en ook bij de Richtlijn Urineincontinentie bij kwetsbare ouderen. Daarin wordt het belang benadrukt van een goede inschatting van de soort incontinentie en de aanleiding ervan. Dat betekent bovendien dat er naar de juiste hulpmiddelen gekeken moet worden: daarin schuilt immers vaak de reden dat iemand niet op tijd meer het toilet bereikt. Hulpmiddelen kunnen de cliënt in staat stellen om weer zelf naar het toilet te kunnen of om bijvoorbeeld zichzelf weer goed schoon te maken na de toiletgang. Openingen Dit zijn voorbeelden van hoe kwaliteit van werk en kwaliteit van zorg hand in hand kunnen en ook moeten gaan. Dat richtlijnen nu meer en meer met de neus dezelfde richting op staan, maakt dat er in deze toch complexe tijden kleine openingen voor de zorg zijn. Minder vallen, minder decubitus, minder incontinentie, agressie en weerstand en betere arbeidsomstandigheden kunnen en moeten samengaan: een inhoudelijke uitdaging. Blijf kritisch nagaan – in het belang van jou en je cliënt – of de richtlijnen beter kunnen en moeten en of ze elkaar niet tegenspreken. Komen de richtlijnen en de inspecties je inmiddels je neus uit? Dat is logisch, maar ze zijn er nu dus niet alleen voor je cliënt maar ook om jou te beschermen in tijden dat de druk op de zorg groot is. Gebruik alle richtlijnen dus: zowel de zorginhoudelijke als de Praktijkrichtlijnen Fysieke Belasting. t Facebook pagina Gezond & Zeker. Ga naar onze Reageren? Pagina 12

Pagina 14

Scoor meer met een webshop in uw magazines. Velen gingen u voor en publiceerden presentaties online.

Gezond & Zeker 2014 nr. 4 Lees publicatie 327Home