ZELFREDZAAMHEID 20 Anton Verbeek is 82 jaar. Hij heeft de ziekte van parkinson. Deze hoog opgeleide man hield tijdens zijn actieve leven van etiquette en van status. Hij was altijd goed gemotiveerd en zeer meelevend naar anderen. Voor zijn familie is het moeilijk te accepteren dat hun man en vader fysiek zo hard achteruit gaat. En soms leiden ideeën voor zijn verzorging tot wrijving tussen de familie en de verpleeghuismedewerkers. Meneer Verbeek eet slecht en valt vaak in slaap aan tafel. De communicatie verloopt moeizaam. Zelf gaan staan of gaan verzitten, dat lukt niet meer. Wel kan hij tussen twee verzorgenden in nog een klein stukje lopen. Zorgplanbespreking Bij de zorgplanbespreking over meneer Verbeek stellen de verzorgenden voor om vaker een tillift in te zetten. De familie is het daar niet mee eens. Zijn vrouw en kinderen vinden dat er meer met hem geoefend moet worden. Ze hebben heimwee naar de echtgenoot en vader die Anton Verbeek is geweest. Zelf heeft meneer Verbeek weinig ideeën over zijn situatie. Het praten kost veel moeite; het duurt lang voordat PASSIVITEITEN hij antwoord geeft op vragen en zijn stemvolume is erg laag. Wat zou jouw inbreng als ergocoach zijn in deze zorgplanbespreking? Passiviteit accepteren We leggen de casus van meneer Verbeek voor aan Sylvia Meinders, fysiotherapeut in Bruggerbosch, een kleinschalig verpleeghuis in Enschede voor mensen met dementie. Daarnaast is Sylvia bestuurslid van de Stichting PDL die zich inzet om Passiviteiten Dagelijks Leven te integreren in de directe zorg in de intraen extramurale gezondheidszorg en natuurlijk docent tijdens de Gezond & Zeker Kennisdagen. ”Soms is het heel moeilijk te accepteren dat iemand iets niet meer kan”, weet DAGELIJKS LEVEN Als de zelfredzaamheid afneemt Sylvia. ”Bij tienduizenden zorgbehoeftigen in Nederland is passiviteit een kenmerk van hun dagelijks leven geworden. Voor deze mensen én hun verzorgenden kunnen zeer belastende situaties ontstaan bij de dagelijkse zorg. Om deze zorg zo goed mogelijk te kunnen ondergaan én te geven, zal de passiviteit eerst geaccepteerd moeten worden.” Wat krijgt prioriteit? Als het zelfzorgvermogen van meneer Verbeek niet terugkomt, hoe kun je daar dan het beste mee omgaan? Sylvia stelt: ”Belangrijk is dat er meer aandacht komt voor de mens achter deze cliënt. Het kan voor meneer Verbeek een stuk minder Pagina 19
Pagina 21Scoor meer met een e-commerce shop in uw PDF's. Velen gingen u voor en publiceerden whitepapers online.
Gezond & Zeker nr. 3 Lees publicatie 126Home