Column Hans Avontuur, reisjournalist Het zwarte gat Schat, we gaan het deze keer héél anders doen. op de laatste dag van de vakantie neem ik steevast dat heldere besluit. na vier weken zuid-Frankrijk heb ik het licht gezien. Werken om te leven. niet andersom. om mijn besluit kracht bij te zetten rij ik dan nog even langs de dorpswinkel om een kofferbak levensvreugde in te slaan: drie dozen lokale wijn, een kilo van dat heerlijke kaasje van gisteren en tien flessen biologische olijfolie van de boer. onderweg naar huis wordt op de route du Soleil de Cd met Franse chansons grijsgedraaid en zelfs in de file voor Lyon, Metz en antwerpen weet ik mijn rust te bewaren. terwijl ik normaal gesproken m’n stuur opvreet en me zigzaggende een weg naar de kop van de file baan, lach ik nu om al die opgewonden rode koppen om me heen. Waar de zomervakantie al niet goed voor is. daar zouden ze eens onderzoek naar moeten doen. net als andere jaren wordt de auto na bijna 1.300 kilometer snelweg recht voor de huisdeur geparkeerd om de bagage snel en efficiënt te kunnen uitruimen. de deur gaat moeizaam open met een halve meter post in de gang. de vuile was – zeker vijf draaien – wordt in de bijkeuken gekieperd, terwijl de voicemail van de huistelefoon meldt dat er 58 onbeluisterde berichten en 71 nieuwe nummermeldingen zijn. nee, ik laat me niet verleiden. Wissen die boel. als het belangrijk is bellen ze wel terug. Hup, de laatste spullen aan de kant en daarna gaan we buiten zitten om nog even zorgeloos te genieten. Waarom zou dat alleen in zuid-europa kunnen? omdat het hier een paar graden frisser is? Ben je gek. en we hebben de zon mee naar huis genomen, weet je nog. kaas, olijfjes en dat geweldige wijntje van die kleine wijngaard in Branchémont. de telefoon rinkelt. vrienden. Hoe de vakantie is geweest en of we morgen een hapje komen eten. de telefoon rinkelt. ouders. Hoe de vakantie is geweest en of we morgenochtend koffie komen drinken. de telefoon rinkelt. de krant. of ik die reportage een dag eerder kan leveren en even door de planning kan lopen. die is per mail verstuurd en zit tussen de 386 andere ongelezen berichten. Uitgeput trekt ik uiteindelijk de kurk uit de fles en snij ik de kaas in stukjes. We zetten ons nog even moedig op het terras, drinken wat en nemen een paar hapjes. dan slaat de ontnuchterende werkelijkheid keihard toe: ,,Schat, zit er bij jou ook zo’n zure nasmaak aan die wijn?” Mijn vrouw weet genoeg. Binnen 24 uur is het vakantiegevoel verdwenen en alles weer bij het oude. er is geen ontsnappen aan. • nritmagazine 51 Pagina 50

Pagina 52

Voor relatiemagazines, online relatiemagazines en archief zie het Online Touch beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een online winkel in uw mailings.

NRIT Magazine Lees publicatie 141Home