WSV SINT-ANNALAND S T E I G E R S T O R I E S Stroom en aspirines: even prijzig 10 Het is nog heel vroeg op een koude, natte, winderige ochtend in SintAnnaland. Rien is met een klusje bezig. Over het pad komt een man aangelopen. Ziet eruit als een zeezeiler: zeebonktype met verweerde kop, baard van een paar dagen, warrig haar. De passant spreekt hem aan. Hij is op zoek naar de havenmeester, want hij is de avond ervoor heel laat binnen gevaren en wil nu vertrekken, maar niet zonder eerst te betalen. Havenmeester Cees heeft een afspraak elders en is nog niet aanwezig. Rien neemt de honneurs even waar en speelt voor hulp havenmeester. Kantoortje open, computer opstarten “Ja, en dat heb ik van de buurman gepikt” en intussen verhalen vertellen. De bezoeker is inderdaad een zeezeiler, zelfs instructeur en met een boot van de Zeezeilers van Marken in onze haven beland. Naar binnen gevlucht in verband met het slechte weer. Hij is zeer te spreken over de haven, die hij ook in de nacht veilig aan kon lopen, en over de voorzieningen. Wel vindt hij Stalland een beetje duur, zeker als je voor vijf man toeristenbelasting moet betalen. Daar blijft hij bij, zelfs als Rien hem voorzegt, dat ze vast met zijn tweetjes aan boord zijn. Op de vraag of gebruik is gemaakt van stroom, is het antwoord: “ja, en dat heb ik van de buurman gepikt”. Waarop Rien droog concludeert, dat hij daarvoor dan toch wel twee euro moet rekenen. Dat is allemaal goed en lachend volgt de afrekening. Intussen is een tweede bezoeker het havenkantoor binnen gewandeld. Die ziet er lang niet zo gezond uit als de zeezeiler. Tikje aan de bleke kant. Dat blijkt te kloppen, want hij heeft slechts de vraag of er misschien aspirine beschikbaar is: hij heeft slecht geslapen en barst van de koppijn. In de EHBO-doos van de havenmeester grijp je al mis als je een pleister zoekt, dus aspirines: ho maar. Rien denkt dat hij aan boord van zijn eigen schip wel aspirines heeft, springt op het havenmeesterfietsje (je bent in functie of niet) en sprint naar de A/B steiger. Daar haalt hij de zeezeiler weer in, die hem prompt vraagt of er wat is. Op de uitleg dat hij op weg is naar zijn boot om aspirine te zoeken, reageert deze: wacht maar, dat heb ik bij de hand. Hij duikt zijn schip in en komt terug met twee doosjes ibuprofen (eentje goed tot 2013, andere tot 2014), kiest er twee stuks uit, overhandigt die en zegt: dat is dan twee euro! Waarop ze alweer lachend afscheid nemen. Marja van der Kraan (Marien, B6) Oud-Vossemeer, juni 2012 Pagina 13
Pagina 15Voor relatiemagazines, online reclamefolders en onderwijscatalogussen zie het Online Touch online publisher CMS systeem. Met de mogelijkheid voor een online shop in uw gidsen.
W.S.V. Sint-Annaland, Nieuws uit Krabbenkreek Lees publicatie 100Home