38 | De Amersfoortse De Werkgever | 39 een lange revalidatie bleek hij niet meer te kunnen voetballen en autorijden. En dus kwam er een eind aan zijn carrière als vrachtwagenchauffeur. Via het UWV, het toenmalige GAK, kreeg hij een herscholing aangeboden als bouwkundig tekenaar. Iets compleet anders, maar Gert ging ervoor. Na een jaar MTS bouwkunde was het diploma binnen en ging hij aan de slag als bouwkundig tekenaar. Een enorme overgang van het vrije leven op de vrachtwagen naar een kantoor en een bureaustoel. Maar hij vond zijn draai en had het naar zijn zin. Tot hij tien jaar later plotseling weer gedwongen thuis zat, dit keer met gezwollen armen en handen en pijnlijke gewrichten. Wat was de oorzaak van uw gezwollen armen en handen en pijnlijke gewrichten? ‘Niemand wist het. Mijn motoriek was weg en ik kon helemaal niets meer met mijn armen en handen, die vol vocht zaten. Zelfs geen muis vasthouden. Ik was ook moe, ontzettend moe. Diverse onderzoeken in het ziekenhuis leverden niets op. De neuroloog kon niets vinden en de reumatoloog ook niet. Tot ik voor mijn vermoeidheidsklachten bij de KNO-arts kwam. Na een slaaponderzoek te hebben gedaan zei hij tegen mij: “Je amandelen en huig zijn te groot. Die moeten eruit.” Ik heb me door hem laten opereren en twee weken in het ziekenhuis gelegen. Achteraf bleek het daar helemaal niet vandaan te komen en ben ik voor niets mijn amandelen en huig kwijt. Ik heb ontzettend veel pijn gehad na de operatie. Achteraf denk je: “Had ik dat nou maar nooit gedaan.” Maar ik greep echt alles aan wat me zou kunnen helpen.’ Na de operatie en twee weken ziekenhuis was u nog niet van uw klachten verlost. Hoe kwam u erachter wat u wél had? ‘Via de arbeidsongeschiktheidsverzekering van mijn werkgever, die het complete verzekeringspakket voor al zijn medewerkers bij De Amersfoortse heeft afgesloten, werd ik doorgestuurd naar het re-integratiebureau Keerpunt. Na veel mislukte behandelingen en onderzoeken ben ik uiteindelijk via dit bureau met Het werkende leven van Gert Egberts: 1985 begint als vrachtwagenchauffeur 1999 verdraait zijn knie tijdens het voetballen. Hij kan hierdoor niet meer voetballen en autorijden en dus komt er een einde aan zijn carrière als vrachtwagenchauffeur 2000-2001 omscholing tot bouwkundig tekenaar: doet in 1 jaar MTS bouwkunde 2001 start als bouwkundig tekenaar bij B&Z Bouwtechniek BV in Westerhaar 2007 maakt de overstap naar ingenieursbureau Sänger IBCT in Almelo 2009 tweede keer arbeidsongeschikt 2011 terug bij Sänger IBCT in Almelo na een intensief re-integratietraject houd ik voor mezelf. Die gezellige goedlachse jongen ben ik altijd gebleven, ook al voelde ik me ontzettend slecht van binnen. Een traan achter een masker van een lach, zeg ik altijd. Voor de buitenwereld is het ook moeilijk om te bevatten, want ze zien niks aan me. Je hebt voortdurend het idee dat andere mensen je een aansteller vinden. En dat ze over je oordelen.’ Zijn vrouw Geke kan dit beamen: ‘Dat is zijn karakter. Naar de buitenwereld speelde hij mooi weer en thuis was hij zichzelf. En dat was geen feest. Hij lag alleen maar op de bank te zappen en kon weinig van ons verdragen. Veel prikkels tegelijk, vooral geluid, kon hij niet aan. We hebben twee zoontjes van 11 en 13 jaar en de oudste heeft ADHD, dus dat vergde wel wat aanpassingen.’ Hoe zijn de afgelopen twee jaar voor u geweest? ‘Ronduit verschrikkelijk. Van vrachtwagenchauffeur ben ik in 2000 noodgedwongen bouwkundig tekenaar geworden. Dan heb ik het uiteindelijk fantastisch naar mijn zin bij mijn huidige werkgever, krijg ik wéér een klap voor mijn kop. Ik zag de bui al hangen dat ik me weer moest omscholen en ander werk zoeken. Gelukkig is het niet zover gekomen.’ Wat doet zo’n periode met je? Gert geeft even het woord aan Geke, die na een diepe zucht zegt: ‘Hij was neerslachtig, somber, geïrriteerd en negatief. Ronduit depressief.’ Gert: ‘Ik heb echt momenten gehad dat het voor mij niet meer hoefde.’ Hoe zag een gemiddelde dag er voor u uit tijdens die twee jaar arbeidsongeschiktheid? ‘Heel onrustig slapen ’s nachts, waardoor ik ’s morgens laat uit bed kwam. Elke dag werd ik wakker met enorm opgezwollen armen en handen en veel pijn. Na het opstaan ging ik beneden op de bank liggen. Daar lag ik de hele dag een beetje te zappen.’ Wat vond u het ergst? ‘Dat ik niet langer meer kon genieten van de vrijheid die ik had. Ik ben een bezig baasje. Als je dan ineens geen kant meer op kunt, is dat verschrikkelijk.’ Hoe reageerde uw werkgever? ‘Ik heb echt een fantastische werkgever. Hij heeft me altijd gesteund. Echt een warme douche. Ondanks dat voelde ik me twee jaar lang vervelend dat ik niet kon werken. Ik wilde hem niet teleurstellen, omdat hij mij met mijn arbeidsverleden als herintreder had aangenomen en vertrouwen in me had. Dat vond ik het allerergste aan de hele situatie, dat ik niet meer kon werken voor hem. We hebben daar ook gesprekken over gehad. Hij drukte mij dan op het hart dat ik ‘Mijn geluk was dat ik me tijdens mijn ziekte geen financiële zorgen hoefde te maken’ daar absoluut niet over in hoefde te zitten. Ondanks dat vreet het aan je.’ Bent u goed geholpen door het re-integratiebedrijf Keerpunt, dat via De Amersfoortse voor u werd ingeschakeld? ‘Bij Keerpunt hebben ze me fantastisch begeleid. Ze hebben een stappenplan met me gemaakt en belden regelmatig om te vragen hoe het ging. Ze hebben de moed nooit opgegeven, ook niet wanneer ik het zelf niet meer zag zitten. En ze hebben me uiteindelijk naar Fysiostad in Zwolle gestuurd en dat is mijn redding geweest. Ook het weer oppakken van mijn werk en het langzaam terugkomen tot veertig uur per week, hebben ze begeleid. Tien met een griffel geef ik ze. Zonder hen was ik nu niet zo ver.’ Hoe zag uw financiële situatie er tijdens uw arbeidsongeschiktheid uit? ‘Ik heb gedurende de twee jaar dat ik ziek thuis zat honderd procent uitbetaald gekregen. Waarvan het grootste gedeelte door De Amersfoortse is betaald, heb ik begrepen. Dat is mijn geluk geweest, dat ik me financieel geen zorgen hoefde te maken.’ Welke invloed heeft de arbeidsongeschiktheid op uw geluk gehad? ‘Het heeft diepgaande consequenties op allerlei gebieden: sociaal, psychisch en lichamelijk. Ik had nergens meer zin in en stompte helemaal af. Je wereldje wordt ineens heel klein.’ In hoeverre bent u weer de oude Gert? ‘Lichamelijk zit ik op 95 procent en emotioneel rond de 70 procent. Dat laatste komt doordat ik nog steeds een beetje neerslachtig ben en slecht slaap. Ik lig de hele nacht te piekeren. Maar elke keer als ik fysiek of mentaal weer meer kan, voel ik me beter.’ ‘Ik heb een fantastische werkgever, hij heeft mij altijd gesteund’ fysiotherapeut Bert Evers van Fysiostad in Zwolle in contact gebracht. Daar hebben ze echo’s van de gewrichten in mijn armen gemaakt om te kijken of er kalk in zat. Nou, dat bleek dus het geval te zijn. Door de kalk werden de zenuwen afgeklemd en dat straalde weer door naar de rest van mijn armen en handen. Bij Fysiostad hebben ze de kalk weggehaald met behulp van ESWT, Extracorporeal Shock Wave Therapy. Een apparaat dat de kalk vergruist. Gelijk na de eerste behandeling merkte ik resultaat. Ik kon ineens het stuur van de auto draaien zonder pijn in mijn armen en schouders. Daarna heb ik nog ongeveer tien behandelingen gehad en binnen twee maanden kon ik alles weer. Gelukkig maar, want zo was ik precies binnen twee jaar weer aan het werk. Als dat niet gelukt was, had ik een WIA-uitkering aan moeten vragen.’ Ondanks alle ellende zit er toch een lach op uw gezicht en heeft u pretogen. Hoe doet u dat? ‘Ik zal nooit laten merken dat ik het zwaar heb, dat Pagina 38

Pagina 40

Voor maandbladen, online reclamefolders en edities zie het Online Touch CMS beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een webwinkel in uw folders.

De Werkgever Lees publicatie 100Home