‘ZE ZULLEN OP ME NEERKIJKEN, MIJ HET INCIDENT VERWIJTEN’ Na een incident zullen sommige collega’s met me meeleven, en wie weet zullen enkelen menen dat ik een aandeel had in het incident. Ik heb het niet in de hand wat anderen over me denken en het heeft ook geen zin me daarover dik te maken. Ik kan me beter richten op wat ik zelf kan doen. Zoals zo goed mogelijk beschrijven wat gebeurde en bezien of daaruit lessen te trekken zijn. Zodat ikzelf en mijn collega’s daaraan wat hebben. Ik kan overleggen over de afspraken hier en nu en over de bejegening. Ook als ik iets in het vervolg anders moet doen, maakt dat mijzelf nog géén slechte verzorgende. Het gaat erom dat je iets met je ervaringen doet, en als dat lukt mag je daaruit voldoening putten. Kortom: ik richt beter de aandacht op datgene waarop ik wel invloed heb, dan wat buiten mijn macht ligt. Het is ook goed te beseffen dat hoe vermoeider of emotioneler we zijn, des te meer uitgesproken en zwart/wit we vaak denken. Bijvoorbeeld dat deze cliënt NOOIT te vertrouwen is in diens gedrag, of ALTIJD MIJ moet hebben. Of dat het me NOOIT zal lukken om te gaan met deze doelgroep. Die gedachten zijn niet helpend. 196 Pagina 197

Pagina 199

Interactieve e-krant, deze flyer of lesboek is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online bladerbaar maken van ePDF-en.

Veiligheidscoach Lees publicatie 115Home