15 COACHING & COMMUNICATIE Bedenk waarop je de nadruk legt. Dat kan met de 7 W’s. • Wie ben je (eventueel functie) en voor welke cliënt vraag je hulp? • Waar (verblijft de cliënt, is verdere informatie te vinden)? • Wat vraag je precies, wat is voorgevallen of opgemerkt? • Waarom stel je deze vraag (vooral van belang als deze persoon al eerder om hulp is gevraagd)? • Wanneer (sinds wanneer speelt het probleem, voorgeschiedenis, omstandigheden)? • Wie verder (weet ervan, kan om verdere informatie gevraagd worden, is verder bij deze cliënt om hulp gevraagd)? • Welk vervolg (waar rapporteren, met wie contact opnemen – geef door wanneer en hoe bereikbaar: diensten, telefoonnummer, mailadres)? 3. Neem ook zelf verantwoordelijkheid Vraag geen hulp voor zaken die je zelf kan of zou moeten kunnen. Verricht voorwerk. Controleer vooraf of een collega niet eerder dezelfde hulpvraag voor deze persoon stelde. Ga na en beschrijf wat je vraagt en waarom. Verder meld je wat je hebt gedaan en waarom je de ander erbij betrekt. Overleg vooraf met collega’s over je (voornemen tot een) hulpvraag, en kijk hoe zij hier tegenover staan. Mogelijk hebben zij informatie die aanpassing van de hulpvraag nodig maakt. Zorg ervoor dat collega’s op de hoogte zijn van je vraag, en het waarom ervan. Volg wat er gebeurt met de hulpvraag. Blijft een antwoord of actie uit, dan vraag je die persoon – vriendelijk natuurlijk – naar de stand van zaken. Het is goed om, nadat een actie is ingezet, het verloop te volgen. Ook als het knelpunt is verholpen of verdwenen. HOE IS UW AANRAKING? Als zorgverlener en begeleider raak je cliënten vaak aan: bij het kennismaken, omhoog helpen, begeleiden bij het lopen en natuurlijk in de persoonlijke verzorging. Door de toestand van de ander en jouw eigen aanpak kan dit weerstand geven of juist leiden tot meewerken. Heb je bijvoorbeeld wel eens een slapend of niet-meewerkend kind proberen op te tillen? Weet je nog hoe zwaar dat aanvoelt? Dit effect is er nog meer bij volwassenen en ouderen die niet meewerken. Een transfer zal beter gaan als je de ander uitnodigt om samen in beweging te komen. Verder is de manier waarop je iemand nadert en aanraakt van belang. Met de vingertoppen aangeraakt worden voelt ‘puntiger’ dan met de handpalmen. Pak iemand liefst ook vast met ‘open handen’. Een ‘grijparm’ geeft meer (natuurlijke) weerstand en spanning bij de ander. Probeer het zelf maar eens! Deze en meer tips vind je op www.gezondenzeker.nl onder de kop PreGo! tips. 4. Niet overdrijven / overvragen Blijf zoveel mogelijk bij de feiten, probeer emoties erbuiten te houden. Je kunt, uit angst niet serieus te worden genomen, de neiging hebben zaken ernstiger voor te stellen of selectief te belichten. Eenmalig lukt het dan wellicht om de ander tot de gewenste actie te brengen, maar dit is een doodlopende weg. De volgende keer zul je inderdaad niet meer serieus genomen worden! Bij veel vragen rondom een cliënt is het goed deze te ordenen en daarna te overleggen welke prioriteit hebben. Dus: wat moet eerst, wat kan later? Het is ook beter om niet alle hulpbronnen tegelijk aan te boren. Denk erover na wie het meest passend is om in te schakelen. Vertel degene die je inschakelt wie eventueel óók met deze cliënt en deze hulpvraag bezig is. Zo voorkom je verrassingen, dubbel werk en langs elkaar heen werken. 5. Elektronische communicatie gaat makkelijker, maar vraagt méér Hulpvragen worden toenemend via e-mail, websites of soms zelfs whatsapp gesteld, apart of gekoppeld aan zorg- en behandelplannen. Dat lijkt makkelijker te gaan, maar wees je bewust van de volgende punten: • Communicatie via e-mail is zwartwit. Je kunt niet met intonatie en lichaamstaal je bedoelingen en nuances overbrengen. Wees ruimdenkend als je de boodschap van een ander leest en terughoudend bij het zelf opstellen van berichten. q PreGo! Tip Pagina 14

Pagina 16

Interactieve digi reisgids, deze catalogus of whitepaper is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online bladerbaar publiceren van web relatiemagazines.

Gezond & Zeker 2015 nr. 1 Lees publicatie 163Home


You need flash player to view this online publication