AGRESSIE 16 Suggesties uit de praktijk ZÓ PAKKEN ZIJ HET AAN… Een cliënt die een medewerker bij de keel grijpt of een tv-toestel vernielt. Hoe handelen zorginstellingen na een agressie-incident? Twee reacties. Tekst: Gerben Stolk HELE SCALA MAATWERK “Wij hechten grote waarde aan goede arbeidsomstandigheden en dus ook aan een veilige werkomgeving voor onze medewerkers. Het kan niet zo zijn dat iemand vanwege agressie - of dreiging daarvan - zijn taken niet kan of durft uit te voeren. Daarom bieden we medewerkers op vele manieren ondersteuning.” Dat zegt Emmy Cobben. Als arbocoördinator ziet zij de Meldingen Incidenten Cliënten (MIC) die worden gedaan door medewerkers van Radar. Deze organisatie ondersteunt kinderen en volwassenen met een (verstandelijke) beperking in Zuid-Limburg. Beveiliging “We hebben alle relevante informatie gebundeld in de Handreiking Veiligheidsmaatregelen door Medewerkers bij Gevaar”, vertelt Cobben. “Daarin lezen de collega’s bijvoorbeeld wat ze kunnen doen wanneer een cliënt zich zo agressief uit, dat hij of zij niet meer is te begeleiden en er gevaar ontstaat. Denk aan iemand die zeer dreigend is en het kantoor of de woonkamer niet wil verlaten. Via een beveiligingsbedrijf regel je een beveiliger die binnen een kwartier ter plaatse is en met de cliënt in gesprek gaat. Verder kunnen zorgverleners die alléén werken, een beroep doen op mySOS. Stel, je bent op weg naar een woonlocatie waar de kans groot is dat er agressie ontstaat. Via een telefoon kan het beveiligingsbedrijf meeluisteren en een beveiliger sturen zodra men hoort dat het nodig is.” Maatwerk Heeft zich een agressie-incident voorgedaan? Cobben: “Dan wordt binnen het zorgteam, het liefst met een gedragskundige erbij, besproken wat er is gebeurd en wat eventueel voor verbetering vatbaar is met het oog op de volgende keer. Dit gebeurt volgens de Intervisie Methode Incidenten (IMI). Het helpt je maatwerk te bieden aan de bewuste cliënt.” De begeleiders van Radar hanteren ook het crisisontwikkelingsmodel. Bij agressie-incidenten voorziet dit in handvatten om escalatie van een crisissituatie te voorkomen. Cobben: “Hiermee herken je bijvoorbeeld dat een cliënt spanning opbouwt, zodat je op het juiste moment de juiste acties kunt ondernemen om de cliënt te kalmeren. Uit welke ontwikkelingsfases bestaat een crisis bij een persoon en wat kun je doen in elke specifieke fase?” “Elk agressie-incident is anders en ook elke medewerker is anders. Dat betekent dat de opvolging van een incident kan verschillen. Waar bijvoorbeeld voor de ene collega een geruststellend gesprek volstaat, kan de andere intensieve nazorg nodig hebben of behoefte hebben aan een cursus om met agressie om te gaan. Het verschilt ook per persoon of hij of zij politieaangifte wil doen. Wij voorzien in elk geval in het hele scala.” Aan het woord is Christian Blokland. Hij werkt als IC-verpleegkundige in Haaglanden Medisch Centrum (HMC) en ziet als arbocontactpersoon onder meer de meldingen van agressie op zijn afdeling. “Het is natuurlijk het best om agressie te voorkómen”, zegt hij. “Op de IC zijn we ons ervan bewust dat in dat opzicht veel is te bereiken met de juiste bejegening van patiënt en bezoeker. Een basisregel is bijvoorbeeld dat je niet automatisch oordeelt vanuit je eigen perspectief, maar je inleeft in een ander. Tegelijkertijd weten we dat agressie van IC-patiënten doorgaans wordt veroorzaakt door ontoerekeningsvatbaarheid. Politieaangifte is dan niet de juiste weg; je kunt zo’n patiënt zijn gedrag niet kwalijk nemen.” Pagina 15

Pagina 17

Interactieve digitale handleiding, deze gids of presentatie is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaliseren van internet tijdschriften.

Gezond & Zeker 2016 nr. 4 Lees publicatie 170Home